อาชีพการงาน ของ รี ชุน-ฮี

รีเริ่มทำงานออกโทรทัศน์ในปี 1971[4][5] และกลายมาเป็นผู้ประกาศข่าวหลักของช่องเคซีทีวี และปรากฏตัวทางโทรทัศน์อยู่เรื่อย ๆ นับตั้งแต่กลางคริสต์ทศวรรษ 1980 เป็นต้นมา[2] เธอมีอาชีพการงานที่เคซีทีวียาวนานมากกว่าคนส่วนใหญ่ที่มักถูกปลดจากตำแหน่งระหว่างทำงาน แต่รีไม่เคยโดนอะไรเลยตลอดการทำงานของเธอ[2] เธอประกาศเกษียณอายุจากงานอ่านช่าวในเดือนมกราคม 2012 และระบุกับสื่อของจีนว่าเธอจะหันไปทำงานเบื้องหลังและช่วยฝึกผู้ประกาศข่าวรุ่นใหม่ ๆ แทน[6] เดลีเทลิกราฟ ของอังกฤษเคยระบุว่าเธอ "ได้รับความไว้วางใจให้ประกาศช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของประวัติศาสตร์เกาหลีเหนือ"[7] บ็อบ วุดเวิร์ด นักข่าวชาวอเมริกัน เปรียบเทียบเธอเป็นวอลเตอร์ ครองไคต์ แห่งเกาหลีเหนือ ในหนังสือเรื่อง เฟียร์: ทรัมป์อินเดอะไวต์เฮาส์ ของเขาซึ่งตีพิมพ์ในปี 2018[8]

รีออกจากการเกษียณงานของเธอเป็นครั้งคราวเพื่อประกาศข่าวสำคัญของเกาหลีเหนือ เธอเคยประกาศข่าวเรื่องการทดสอบระเบิดไฮโดรเจนของเกาหลีเหนือในเดือนมกราคม 2016[9] การโจมตีด้วยขีปนาวุธในเดือนกุมภาพันธ์ 2016[10] การทดสอบระเบิดนิวเคลียร์เดือนกันยายน 2016[11] เดือนกันยายน 2017[12] และการทดลองขีปนาวุธในเดือนพฤศจิกายน 2017[13] ไปจนถึงการประกาศการพักการทดลองขีปนาวุธนิวเคลียร์และขีปนาวุธข้ามทวีปในปี 2018[14] และการพบกันของคิม จ็อง-อึน กับดอนัลด์ ทรัมป์ ในเดือนมิถุนายน 2018[15] เมื่อ 15 เมษายน 2018 รีเป็นคนแรกที่ได้อ่านรายงานชื่อของรี ซ็อล-จู ภรรยาคิม จ็อง-อึน ว่าเป็น "สตรีหมายเลขหนึ่ง" เป็นครั้งแรก[16][17]

ในปี 2022 คิม จ็อง-อึน ได้มอบบ้านพักหรูหราให้แก่รีและครอบครัว รวมถึงแก่บุคคลระดับบนคนอื่น ๆ ของเกาหลีเหนือ ในเปียงยาง[18]

ใกล้เคียง

แหล่งที่มา

WikiPedia: รี ชุน-ฮี http://news.chosun.com/site/data/html_dir/2008/04/... http://www.kpajournal.com/storage/KPAJ-1-10.pdf#pa... http://thelede.blogs.nytimes.com/2011/12/19/with-w... http://nytlive.nytimes.com/womenintheworld/2016/01... http://www.nkleadershipwatch.org/2018/04/16/ri-sol... http://www.theworld.org/2009/12/the-voice-of-north... //www.worldcat.org/issn/0261-3077 //www.worldcat.org/issn/0362-4331 http://www.bbc.co.uk/newsbeat/article/37317041/wha... https://apnews.com/article/covid-health-south-kore...